Dag voor vertrek naar Thailand. Lees ik nu wel net op de facebook van vriendin Ann dat haar reisgezel, ik dus,
er gerust in ben en nog begod niet eens weet waar ons avonturenreis zich ergens bevindt.
Zeg, het is wel ik die uitgenodigd ben van haar h้ en zij organiseert alles. Dus wat zou ik me onnodig zorgen maken.
Ik ga mee, ik volg en onderga. That's my spirit. Voor de rest zie ik wel.
Ik weet van Ann dat zij een ongelooflijk organisatietalent in zich heeft dus ga ik me op voorhand niet voorzien van
paniekaanvallen. Het is nog tijd genoeg om mijn zenuwen in negatieve spiraal te steken als er zich op onze weg
een probleem voordoet.En dat zal zeker gebeuren, daar ben ik nu al van overtuigd. Maar we zijn twee plantrekkers
้n problemsolvers. En we kunnen beiden ook van de nood een deugd maken, dat hebben we in het verleden al bewezen.
Het enige wat ik aan voorbereiding nog moet treffen is een zonnecr่meke factor 30 en een zalfke voor de gevreesde muggenbeten bij de apotheek gaan halen. Meer heeft een mens niet nodig voor deze exotische bestemming. We moeten niet eens een ins puiting krijgen tegen teen of tander maar er wel voor zorgen dat we diarreepillekes bijhouden. Daarbij, ikga toch graag naar den apotheker. Krijg ik telkens opnieuw en ongevraagd een staalke voor oogwallen of droog velleke. Laat mijn leeftijd dan al zo veel zichtbaars zien en moet die apothekeres me daar altijd aan herinneren?
Swat, morgen ga ik op reis... en ik neem mee: mijn goeie conditie, mijn schitterend humeur en mijn beste vriendin.
Wat wil een mens nu nog meer? Eerst nog genieten van een hopelijks goede nachtrust en tot later.
Katrien
Geen opmerkingen:
Een reactie posten