Op dit moment zitten we op de nachttrein richting Bangkok. Tijd genoeg dus om de achterstand van 3 dagen op onze blog wat bij te werken. Terwijl we door de heuvels van Noord-Thailand tsjoeken, probeer ik onze eerste dag van de 'jungletrekking' te reconstrueren. Aangezien wij als laatsten werden opgepikt door de songtaew van de reisorganisatie (een songtaew is een omgebouwde bestelwagen met achterin 2 houten planken die dienst doen als zitplaats)zaten onze reisgezellen met bagage al opeengepakt op de 2 banken. Onze gids Ont, een kruising tussen david Carradine in Kung Fu en en samoerai, hielp ons in de songtaew.Alhoewel we enkel maar het hoogstnodige in onze rugzak hadden gepropt, bleek dat wij onszelf met de grootste en zwaarste rugzak van de groep medetrekkers hadden opgezadeld.Het beloofde een gezellige rit te worden richting jungle, als sardienen samengeperst. Gelukkig viel het internationaal gezelschap mee en konden we zelfs in het nederlands praten met 3 Hollandse meisjes die onze dochters konden zijn. Ondanks het feit dat we ons helemaal niet oud voelen, zijn we toch ook in dit gezelschap de oudjes. Gelukkig was er ook Suzanna en Christian, een zwitsers koppel. Hij was 45 en zij 35jaar en zij maar klagen dat ze zich oud voelde tijdens het rondreizen. Geen airco dus tijdens de rit, richting jungle, maar wel veel gezelligheid. We maakten een eerste stop aan een vlindertuin annex orchidfarm. We kregen een half uurtje om de orchideeënpracht te bewonderen. Iedereen was voor het afgesproken half uur klaar voor vertrek, maar een telefoon van onze gastvrouw Ratree zorgde voor enig oponthoud. Ze zou onze plaatsen op de nachttrein richting Bangkok voor woensdagavond reserveren, maar dit bleek een probleem. De trein was volzet, en ze vroeg onze toestemming of ze plaatsen op donderdag mocht vastleggen. Gezien ons motto,'go with the flow', lieten we het lot over ons lot beslissen en leek een extra dagje Chiang MAi ons helemaal geen probleem.
Op dus met onze haringbak naar de volgende stop : lokale markt.Hier keken we onze ogen uit. Vissen lagen op het droge een trage dood te sterven, vers geslachte dieren hingen in stukken en ontdaan van ingewanden te bengelen, gedroogde visjes, slangen, de meest exotische kruiden en producten,... We hielden aan dit bezoekje een armbandje over van een vrouwtje dat als een schaduw in ons zog gans de markt mee afdweilde,terwijl ze in haar klagend Thais haar 'armbandjes' aanprees. Toen de prijs gezakt was tot 5 baht (5 belgische frank), hebben we uiteindelijk toegehapt om van haar gezaag af te zijn. Met een armbandje en nog wat mandarijntjes als extra bron van vitaminen, extra in de rugzak ging de rit dan uiteindelijk richting jungle.
We werden afgezet op een aardeweg in een bos, waar een andere groep trekkers zat te eten. Dit bleken nog meer metgezellen te zijn voor de trekking. Zij hadden een driedaagse geboekt, en zouden met ons overnachten in het jumbocamp. Zowat iedereen van deze groep waren twintigers, afkomstig van alle delen van de wereld : Libanon, Chili, Denemarken, Engeland,... De sfeer was ontspannen en er werd heel wat afgelachen. Ook wij kregen onze lunch : rijst, gekookt met groenten en kip opgevouwen in en geserveerd op een bananenblad. Zelfs hier, is de smaak en de presentatie van het voedsel heel fijn.
Ondertussen was het al bijna 2 uur en begonnen we aan onze trektocht. Het was snikheet en overwegend klimmen naar het jumbocamp. Na ongeveer een uur kreeg Katrien het heel moeilijk. Het moment voor de groep om even uit te blazen en om de toverkunsten van Ont te aanschouwen. Terwijl Katrien neerzat te bekomen, voerde onze gids achter haar een genezingsritueel uit. Hij bad tot de geesten van zijn voorvaderen, masseerdehaar nek, schouders en hoofd, haalde zijn potje tijgerbalsem en een zakje kruiden, mengde beiden en liet Katrien hiervan inhalleren. Dit gebeuren was heel ingetogen en had iets magisch. Katrien recupereerde en kon de rest van de tocht verder afmaken, weliswaar zonder rugzak, want die hat Ont. De voorziene 3 uren stappen bleken uiteindelijk maar anderhalf uur te zijn, wat voor velen voldoende was, gezien de loodzware hitte. We arriveerden in een olifantenkamp, waar we konden bekomen van onze tocht. We konden genieten van een drankje terwijl de olifanten in de poel kwamen drinken en baden. We beslisten wijselijk om het gedeelte 'refresh in natural pool' te schrappen van het programma, toen we zagen hoe de olifanten in dit natuurlijk zwembad hun modderbad kwamen nemen. Wat in het begin veel 'wows'en 'ooohs' ontlokte,werd algauw heel gewoon : de passage van de statige jumbo's terwijl we gezellig zaten te kaarten of te kletsen.
Algauw bleek dat Ont nog andere toverkunsten bezat: in de keuken begon hij de maaltijd voor de 18 hongerige magen klaar te stomen. Dit nadat hij zich ervan had vergewist hoeveel vegetariërs er waren en wie er hun maaltijd 'spicy' wilde. Opnieuw veel 'wows' en 'ooohs' toen de verschillende schotels op de bamboe tafel werden gezet. De groene curry met kip, fried vegetables, rijst en de spicy sause, die ik zeker thuis eens ga maken,smaakten hemels.
Na een paar biertjes zat de sfeer er al goed in, en moe maar voldaan trokken we naaronze grashut om onder onze klamboe op ons matje voor een verkwikkende nachtrust te zorgen.
Ik kon het niet laten, bij de aanblik van de prachtige sterrenhemel in stilte de geesten van mijn voorouders te bedanken voor deze alweer prachtige dag.
Slaap zacht,
Ann
Ont heeft ons Katrien genezen met hokus-pokus
achteraanzicht van onze gids
Hello everybody,
Ja, ik was vandaag bij momenten very dizzy en helemaal mesjogge maar ben uiteindelijk genezen door de
helende krachten van de geesten. Hakuna Matata en tot morgen!
Katrien
Geen opmerkingen:
Een reactie posten