Zondag 27 februari Thai cooking

rode, groene, gele en panang curry pasta van eigen makelij

Ik dien wat opgelopen schrijfvertraging in te halen en deze schade wat te herstellen want we hebben net een 2-daagse jungle-trekking achter de rug. Het verslag van deze soms hilarische belevenissen en bij momenten heel zware toestanden,awel  daar zul je dan efkes geduld voor moeten opbrengen. Maar geduld is een schone gave wordt beweerd en je zal voor het wachten dan ook rijkelijk beloond worden. Trouwens,
Ann heeft ook nog heel wat bergen werk voor de boeg want ze moet nog al die pittoreske foto's
uit the "bushes"  - wat ze noemt - "binnentrekken" op haar lap-top.
Als er nu één en slechts één iets is wat me op deze reis danig op mijn heupen werkt en me dermate buitenissig stoort, dan is het wel dat afschuwelijk lelijk woord dat zij hiervoor gebruikt om foto's te importeren. Dan hoor ik telkens en telkens weer: OK, de foto's zijn "binnengetrokken" en ze glundert dan naar mij met zo'n ironische trekje rond haar mond, goh, ik krijg er de wubbe van.
Enfin. De perfectie bestaat niet en voor de rest zijn wij hier nog altijd een complementair koppel, met name:
de één organiseert en de ander volgt.Ja, op ieder potje past een dekselke hé.

Ik probeer op dit ogenblik nog wat hersenspinsels te uploaden van mijn eigenste harde schijf (mijn intern geheugen dus) om je te laten watertanden van onze culinaire gerechten die we in een openluchtkeuken ten berde mochten brengen in de Siam Rice Thai Cookery School. Werkelijk alles,van voorgerecht tot dessert passeerde de revue.
Voor de prijs van 750 Bath konden we een ganse namiddag met kruiden en vreemdsoortige groenten experimenteren onder de deskundige leiding van een, - eens voor de verandering, - dikke kokkin van dienst.
Wat we klaarmaakten, was volledig onze persoonlijke keuze. Het was dus koken op maat. We verkeerden bijna in een spirituele gemoedstoestand, je werd als het ware stoned van de aroma's alleen al.
Ik zou zeggen, Bourgondische eetliefhebbers onder jullie: doe je "bavette" aan, hou lepel en vork in de aanslag (want er wordt hier niet met mes gegeten want ik noch Ann hebben dit hier al opgemerkt), behalve dan zij die stokjes verkiezen maar daar is enige vereiste vaardigheid en deskundigheid voor nodig. En laat vooral  de kwijl maar uit je hongerige mondjes komen. Uit een samengestelde lijst van diverse gerechten, kon je 4 keuzes maken.

Thaise lenterolletjes

Jungle curry

ingrediënten voor de panang curry paste

met de vlam in de pan

Katrien laat de man het hard labeur doen

Et voilà, de ménu à la carte van (sous)chef Katrien. En nu ga ik je eens goed bij je pietje hebben.
In chronologische volgorde de gerechten die ik bijeen toverde/wokte of zoals Piet Huyzentruyt zou zeggen
" En wa debben we geleerd vandoage"?
Ten eerste: Phanang Jungle Curry paste ('t pikanste dat je kon maken), ten tweede: Pho Pia Thod (groenterollekes met glazen noedels), ten derde: Pha nang kai (iets met kip) en ten vierde: Pad kra Prao (waarbij het vuur letterlijk uit de pan sloeg). "Meen goe gewrocht".

Daarna al dat lekkers verorberen

Als beloning voor onze noeste arbeid en culinaire hoogstandjes kregen we van de Course en Managing Director een heus certificaat overhandigd voor het succesvol slagen van ons examen. Voor diegenen onder jullie wiens interesse dermate zou gewekt zijn, zou ik zeggen: Komt in grote getale én met een grote portie leergierigheid naar de originele (geen geplagieerde dus) Tha¨se workshop ten huize van Katrien en betaal hiervoor de luttele som van 160 Euro.(hm, een klein beetje winst voor mijn opgedane kennis mag ook wel hé). Een afgedrukte print van de hemelse gerechten krijg je er uiteraard gratis én in kleur toe.
   
Als je gedacht had dat dit onze enige bezigheid was vandaag, dan heb je het mis. Nog twee speciale aktiviteitjes stonden ooglonkend op onze agenda te wachten. Vooreerst wilde Ann eens te rade gaan bij een haut couturier om een kleedje op maat te laten maken. Eén van de moeilijkheden was de juiste stof te kiezen. Uiteindelijk werd het een pied-de-pouleke voor het winterkleedje en een luchtig zwart linnen voor de zomerjurk.
De lintmeter werd bovengehaald en Ann onderging alles met het grootste gemak. Stel je voor,
aan een weggeefprijzeke kan je een kleedje, - dat zit als gegoten en een uitzonderlijke pièce unique is-,
binnenrijven. Als dat geen bat(h)je is... Ann kan amper wachten om haar twee pronkstukjes op te halen en ermee te showen gelijk een glamoureuze mannequin.

Katrien keurt en adviseert

Top of the Bill van deze opnieuw zalige avond was de Sunday Market. Je kan iets niet bedenken of het is te koop. Het is dan ook uiterst moeilijk en zeer verleidelijk om gewapend met vers geld op zak om hier niet aan te weerstaan.
Maar ons geweten werd telkens opnieuw gesust met de gedachte dat we toch een paar souveniers moesten overhouden en onze naasten iets moesten offreren. Dus, wij niet getalmd...Als vliegen op een pot stroop gingen we ten aanval. Met bazatjes en kabatjes vol Thaïse koopwaar en cadeautjes voor de thuisblijvers maar natuurlijk vooral voor onszelf, keerden we moe maar voldaan naar onze cottage.

welke kleur?

niet echt voor in België op straat...

wie wil een voetmassage (1€voor half uur)

Ik was uiterst gelukkig mijn vriend de kikker te horen die ons begroette bij aankomst met zijn steeds welgemeende "perfect". Susan Bowle galmt dan als een zacht gezoem in mijn oren na met haar schitterende song 'Perfect day', een cover van Lou Reed.  Zelfs als ik niet meteen de slaap kan vatten is dit repetitief herhalen van dit geluid voldoende rustgevend in het volle besef dat het hier inderdaad "Perfect" is. Ik voel me een gelukkig mens.

Welterusen aan iedereen die ik liefheb. Aan morgen mag ik in geen geval denken: 2 dagen trekking door de jungle.
Bij deze: zij die gaan sterven, groeten u.

Katrien